نادر قهرمان‌دهبکری

به مناسبت گرامیداشت هفته‌ی معلم با حضور نماینده مردم شهرستان بوکان در مجلس شورای اسلامی، فرماندار، امام جمعه، کارشناسان آموزش ابتدایی سازمان آموزش و پرورش، مسئولان ادارات سطح شهر و مدیران مدارس، مراسم تجلیل از معلمان پایه‌ی اول ابتدایی مدارس شهرستان بوکان در سالن سینما وحدت آن شهرستان برگزار شد.
دکتر قسیم عثمانی نماینده‌ی مردم بوکان در مجلس شورای اسلامی، معلمی و معلم بودن را مایه‌ی افتخار هر انسانی دانست، زیرا معلم بودن افتخار است و ایثار، عشق است و علاقه و ایمان و محبت.
وی در ادامه‌ی سخنانش افزود: پس ما باید به معلمان خود افتخار کنیم و اعتماد، و در راه رساندن این عشق و علاقه به جایگاه واقعی خویش بکوشیم؛ زیرا توجه به‌ معلم توجه به خود و جامعه‌ی خود است و توجه به معلم یعنی توجه به علم،توجه به پیشرفت و ترقی جامعه، توجه به دین و معرفت است، پس می‌طلبد همه در راه خدمت صادقانه به معلمان عزیز تلاش کنیم و از معلمان هم خواست با تمام وجود و با استعانت از خداوند متعال در راه‌ اعتلای فرهنگ غنی اسلام و ایرانی و با سرمشق قرار دادن بزرگترین معلم جهان در راه خدمت به جامعه خویش تلاش کنند و مردان و زنانی عالم و دیندار و وطن‌دوست و خدمتگذار تربیت نمایند . در پایان مراسم به 102نفر از معلمان پایه‌ی اول ابتدایی تقدیر و لوح تقدیر اهدا گردید و به تعداد 27نفر نیز که دارای سابقه تدریس 15 سال به بالا بودند لوح تقدیر و هدایایی اهدا گردید.

توضیح اینکه‌ ‌هر کس که سوادی دارد و اینک در سایه‌ی کسب علم، مقام و منصبی کسب نموده است و به نحویی و بدون شک وامدار معلمان خود است. و لذا اگر در راستای تجلیل از معلمان اقدامی هرچند بزرگ هم انجام می‌دهند در صورتی ارزشمند است که به‌عنوان ادای دین در مقابل استادان خود انجام دهند، ولی اگر بخاطر چند هدیه‌ی بسیار کم‌ارزش مادی در مراسمی که در جهت تجلیل از معلمان نمونه و دلسوز تشکیل شده است؛ این شاگردان دیروز این همه منت بر سر این قشر زحمتکش و دلسوز بگذارند، نه تنها اقدام شایسته‌ای نمی‌تواند باشد بلکه این هم از آن نوع بی‌حرمتی‌های رایج به این بزرگوارانی است که سالها بی‌منت و در سخت‌ترین شرایط، وظیفه‌ی خود را در حق فرزندان این مرز و بوم ادا نموده‌اند.

ای کاش در مراسم تقدیر از معلمان بوکان این همه از لطف و بزرگواری شورای شهر تجلیل نمی‌شد تا ثابت شود که اعضای شورا که بعضی از آنان خود افتخار معلمی را دارند، واقعاْ جز ادای دین به‌ معلمان، چیز دیگری را مدنظر نداشتند. بهرحال الطاف کریمانه‌ی معلمان همواره در سایه مانده و می‌ماند...